KORKUYORUZ AMA KORKAK DEĞİLİZ!

Korku ve cesaret bulaşıcıdır. Emniyet teşkilatı da korku ve cesareti aynı anda içerisinde barındıran bir teşkilattır. Korkarız; sürülmekten, mobbinge maruz kalmaktan, ceza almaktan…
Bazen de cesur yürek olur, hiç çekinmeden gerçekleri birer birer haykırırız.

Meslektaşlarımız korku ile cesaret arasında gidip gelmektedir. Bazılarında cesaret ağır basarken bazılarında da korku ağır basar. Hatta çoğunluk korkuya yenilir. Hakları yenildiği, mobbinge maruz kaldığı, sürgüne tabii tutulduğu halde bütün bu olumsuzlukları kabullenir ve susar. Susması kendi tercihidir. Elbette herkes cesur olmak zorunda değildir. Çünkü korku da insani bir duygudur. Ancak korkularına yenilen bu arkadaşlarımız, korkmayıp hakkını aramaya çalışanları da korkutmak ister. Örneğin, sebepsiz yere tayin edilmiş gencecik bir meslektaşımıza “dava açma, açarsan seninle uğraşırlar” diyerek korku imparatorluğuna boyun eğilmesini talep ederler.

İşte burada, insani duygu olan korku, yerini insani olmayan başka bir düşünceye bırakır. Bu da korkaklıktır. “Korku işe yarayabilir ama korkaklık hiç bir işe yaramaz.” der Mahatma GANDİ

Elbette biz de korkuyoruz. Biz de çekiniyoruz. Elbette zorlanıyoruz, eziliyoruz, dışlanıyoruz. Yalnız, doğru bildiğimizi söylemek korkudan daha üstün geliyor. Doğruları söyleyebilmenin verdiği haz, verdiği acıdan daha tatlı geliyor.

Korku, en beşeri duygulardan biri tanesidir.
“Benim iktidarlara başkaldırışımı görenlerden kimi beni korkusuz insan sandılar. Oysa ben korkarım. Ben de, başkalarına yararlı olacaksa, doğru bildiğimi, inandığımı söylemek duygusu, korku duygusuna her zaman üstün gelmiştir.” der Aziz NESİN.

Siz değerli okurlarımıza da nacizane tavsiyemiz olacak: Korkun, sevin, cesur olun, mücadele edin. Bunların tamamı insani duygulardır. Ama hiç bir zaman korkaklık yapmayın. Korkunuzu içinizde yaşayın. Korkunuzu değil cesaretinizi yayın!

Çünkü; korku da cesaret de bulaşıcıdır. Başka insanlara bulaştıracağınız duygu, korkaklık değil cesaret olsun.